Vatandaşlık hukuk
Vatandaşlık hukuk
Tanzimat fermanı ile ilk kez Osmanlı vatandaşlarının aralarında din farkı gözetilmeden ceza hukuku alanında aynı hak ve güvencelere sahip olduğu pozitif hukuk kuralı olarak belirlenmiştir.
Zimmilerin kişi, aile, miras hukuku alanlarında kendi hukukları uygulanmıştır. Bu da hukuki eşitliğin imkansızlaşmasına sebep.
1869 yılında İslam hukukunun din kıstasına dayanan vatandaşlık kavramı yerine Fransız kanunundan etkilenen modern uyrukluk kavramına dayanan tabiiyet-i Osmaniye kanunnamesi çıkarıldı. Bir başka devletin tabiiyetine geçiş ancak babıalinin izniyle mümkün.